Bliźniemu swemu, Przewielebnemu Księdzu Henrykowi Jankowskiemu, Proboszczowi kościoła Św. Brygidy w Gdańsku,    w uznaniu Jego pobożnych pragnień, haseł i dokonań, składa niniejszy utwór pod choinkę i stopy, oddany Mu parafianin.                

    XII 2000                                                                                                                                                        Alfred  Rachalski   

PRZYBIEŻAŁ   PASTUSZEK

 

                            Do stajenki pełen troski

                            Przybył pasterz: H. Jankowski.

 

                            Przebogaty, hrabia, prałat,

                            Nosi surdut, a nie chałat.

 

                            Ceni go dół, chroni góra,

                            Wybitna to kreatura.

 

                            Zapytał wręcz: „No, Jezusek,

                            Tyś katolik, czy też  Rusek?”

 

                            Na to dziecko: „Ja maleńki

                            Żydek jestem. Syn Panienki.”

 

                            „Kto twym ojcem?” - „Jam syn Boga.”

                            „Jaki znak twój?” - „Gwiazda sroga.”

 

                            „Gdzie ty mieszkasz?” - „Między swymi.”

                            „Kłamiesz parchu. Tyś z moimi

 

                            Los swój związał. Zapamiętaj!

                            Tu jest twoja Ziemia Święta.

 

                            Żyją w niej antysemici,

                            Polskiej rasy nie wyzbyci.

 

                            Rzeknij Swemu:  Mein Got! Nu! Dank!

                            Nie narażaj nigdy na szwank

 

                            Takich synów,  ani córek .

                            Odmawiają wszak paciórek

 

                            I dają chętnie na tacę

                            Twoim sługom -  forsę,  ‘macę’.”

 

                                       3.90